AI interpretuje poezję (cześć II)

 

Śnieżka, interpretacje wizualne Stable Diffusion (CyberRealistic_v32 i inne). Tekst wiersza przetłumaczony na język angielski przy pomocy DeepL. Prompt: tekst wiersza, dodane różne słowa związane z treścią (korona, tron, grób, łoże, sen, detale, świece, itp). Negative prompt: nude, close-up, itp.

--

Zgryziona szklanka szczerbą grozi światu
Stojąc u wezgłowia sczerniałej staruchy.
Jej niemoc, jak pąk dawno zwiędłych kwiatów
Szczerzy jeno zęby spróchniałej posuchy.

Czarem wypalona maska nienawiści
Skręcona powrozem w zmarszczki zapomnienia,
W kącie ust oddechem, coś tam jeszcze świszczy,
Zbiera się grudka starczego ślinienia.

Dłonie drżąc niemocą, pląsają szalone,
Zadzierzgnięte szpony chwytają powietrze,
W tym ciele brak duszy, wiatrem poruszone
Ciało udawać chce życie, i udaje jeszcze!

--

Interpretacje:

 




































































































































Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Iteracja 4, album Podróż 1

18 miesięcy temu zacząłem przygodę z muzyką fortepianową, w ostatni weekend skomponowałem czwarty utwór, którego, jak mi się wydaje, nie muszę się wstydzić. Oczywiście moje palce nie potrafią jeszcze zagrać tak, jakbym sobie tego życzył. Pierwszego utworu uczyłem się 3-4 miesiące. Iteracja 4 powstała w ostatni weekend, włącznie z zapisem nutowym. O wiele łatwiej uczyć się własnych kompozycji, ale to także chwilę trwa. Załączony utwór jest próbą po 4 dniach od zakończenia kompozycji.  Nie mogłem załączyć samej muzyki, więc dołączyłem ją do jednego z moich zdjęć i wrzucam jako wideo. Miłego słuchania. Iteration 4, Voyage 1
Czytaj więcej

AI interpretuje poezję (część I)

Obraz
Śnieżka, interpretacje Stable Diffusion ( CyberRealistic_v32 ), tekst wiersza przetłumaczony na język angielski DeepL . Prompt: tekst wiersza, dodane przecinki, w zależności od treści. Negative prompt: brak -- Zgryziona szklanka szczerbą grozi światu Stojąc u wezgłowia sczerniałej staruchy. Jej niemoc, jak pąk dawno zwiędłych kwiatów Szczerzy jeno zęby spróchniałej posuchy. Czarem wypalona maska nienawiści Skręcona powrozem w zmarszczki zapomnienia, W kącie ust oddechem, coś tam jeszcze świszczy, Zbiera się grudka starczego ślinienia. Dłonie drżąc niemocą, pląsają szalone, Zadzierzgnięte szpony chwytają powietrze, W tym ciele brak duszy, wiatrem poruszone Ciało udawać chce życie, i udaje jeszcze! -- Interpretacje:
Czytaj więcej